پژوهشگران انستیتو سینتیلون ایالات متحده امریکا در پژوهشی مروری به بررسی ابعاد بیماری آلزایمر از دیدگاه فیزیولوژی مغز پرداختند.
اهمّ یافته ها:
- یکی از مهمترین دلایل افزایش شیوع و بروز بیماری های نورودژنراتیو بویژه بیماری آلزایمر پیشرفت های تکنولوژی پژشکی، داروشناسی، و دانش سلامت و تغذیه و در نتیجه افزایش امید به زندگی است.
- علل اصلی بروز تخریب اعصاب در بیماری آلزایمر تراکم و تجمع بتاآمیلوئید به شکل پلاک و پروتین های تائو به شکل رشته ای در مغز هستند.
- فرضیه آبشار بتاآمیلوئید بر این نکته تاکید دارد که تراکم و تجمع بتاآمیلوئید در مغز به تدریج سبب تخریب بافتی غیرقابل بازگشت و فزاینده در مغز می شود. هم زمان، توانمندی های شناختی و رفتاری متناظر با بخش های مغزی تخریب شده در فرد نیز بتدریج از دست می روند. در نهایت تخریب تا حدی وسعت خواهد یافت که فعالیت های کلیدی و حیاتی از دست رفته و منجر به مرگ می شود.
- نکته مهم و اصلی این است که بتاآمیلوئید و پروتئین تائو، هیچ کدام علت اولیه بروز ابعاد بیماری آلزایمر نیستند. این دو عامل تخریب های بعدی و پیشرفت بیماری های نورودژنراتیو بویژه آلزایمر محسوب می شوند.
- در بیماری آلزایمر به میزان زیادی شاهد افزایش فعالیت میکروگلیاها و آستروگلیاها، افزایش تولید مولفه های ضد التهابی، اکسید شدن پروتئین ها، و حتی افزایش تولید و گردش آنتی بادی های ضد بتاآمیلوئید هستیم.
- با وجودی که میزان عفونت های میکروبی در مغز بیماران دارای آلزایمر بسیار بالاتر از جمعیت عادی است، اما هنوز پژوهشی طولی که مشخص کند آیا این عفونت ها پیش از بیماری بوده اند و یا این عفونت های دلیل اولیه بروز بیماری بوده اند، صورت نگرفته است.
- سبب شناسی های متکی بر فرضیه آبشار بتاآمیلوئید تنها پیشرفت و سبب شناسی ثانویه بیماری آلزایمر را بیان نموده و دلیل این افزایش بتاآمیلوئید در مغز بیماران را تشریح نمی نمایند.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)