پژوهشگران دانشگاه شهر نیویورک ایالات متحده امریکا در پژوهشی مروری به بررسی زیربنای نظری روش های سنجش ابهام در علوم روانشناسی، اقتصادی، و اجتماعی پرداختند.
اهمّ یافتهها به شرح زیرند:
- تقریباً تمامی فعالیتهای بشری در حوزه تصمیمات رفتاری، اقتصادی، و اجتماعی شامل درجه ای از عدم قطیعت و ابهام هستند (عدم قطعیت نایت).
- اهمیت سنجش ابهام به دلیل ارزش گذاری و رتبه بندی گزینه های پیش رو برای انتخاب در فرآیندهای تصمیم گیری است.
- برای حداکثر شدن روش های سنجش ابهام باید آنها مستقل از پیامد و مستقل از نگرش (سلیقه) فرد تصمیم گیرنده باشند.
- درروش های سنجش ابهام در تصمیم گیری عدم قطعیت باید هم با توجه به پیامدها و هم با توجه به احتمال بروز این پیامدها در نظر گرفته شوند.
- ابهام در تصمیم گیری به معنای عدم قطعیت در مورد احتمالات است
- ریسک در تصمیم گیری به معنای عدم قطعیت در مورد پیامدها است.
- برای شناخت و ارزیابی درست میزان ابهام در هر تصمیم گیری، لازم است ابتدای موارد مبهم، ترتیب، شدت، و اهمیت آنها دسته بندی شوند.
- درصورت تغییر پیامدهای هر عمل، در صورتی که خود عمل و احتمالات بروز پیامدهای آن تغییر نکنند، میزان ابهام آن عمل تغییری نخواهد کرد.
- جدا بودن ریسک از ابهام، در تصمیم گیری های بسیار مهم است، زیرا کمک می کند که فرد بتواند دریابد حتی با وجود ابهام نیز می توان ریسک تصمیم گیری های را کم نمود. این امر منجر به کاهش استرس و افزایش سلامت روانی و هیجانی خواهد شد.
- ابهام دو وجه بسیار مهم دارد: ابهام در موقعیت (عینی) و ابهام در ذهن و نگرش تصمیم گیرنده (فاعلی). در واقعیت بسیاری از تصمیم ها بر مبنای ابهام ذهنی افراد گرفته میشوند نه ابهام حقیقی موجود در واقعیتهای پیش رو.
راهبردهای کارکردی
- بسیاری از اشتباهات در انتخابهای افراد بازارهای مالی و بورس ناشی از اشتباهات در روش های سنجش ابهام هر موقعیت است.
- امروزه با استفاده از روشهای محاسباتی ریاضی کامپیوتری براحتی میتوان میزان ابهام و ریسک هر موقعیت را بویژه در بازارهای مالی و بورس سنجید.
- سطح و میزان ابهام هر موقعیت رابطه مستقیمی با شکل گیری نظریه توطئه در ذهن افراد دارد. آموزش در حوزه شیوه های سنجش ابهام به اصلاح فرضیه های باور به توطئه و تفکر تحلیلی درست در افراد کمک شایانی می کند.
- هرچه در بازارهای مالی و بورسی میزان ابهام کمتر باشد، پیش بینی سناریوهای محتمل بهتر بوده و در نتیجه میزان بروز رفتارهای گله ای بین سرمایه گذاران کمتر است.
A theoretical foundation of ambiguity measurement
Abstract
Ordering alternatives by their degree of ambiguity is crucial in economic and financial decision-making processes.
To quantify the degree of ambiguity, this paper introduces an empirically-applicable, outcome-independent (up to a state space partition), risk-independent, and attitude-independent measure of ambiguity.
In the presence of ambiguity, the Bayesian approach can be extended to uncertain probabilities such that aversion to ambiguity is defined as aversion to mean-preserving spreads in these probabilities.
Thereby, the degree of ambiguity can be measured by the volatility of probabilities, just as the degree of risk can be measured by the volatility of outcomes.
The applicability of this measure is demonstrated by incorporating ambiguity into an asset pricing model.
Keywords
Ambiguity index, Knightian uncertainty, Ambiguity aversion, Uncertain probabilities, Perceived probabilities, Ambiguity premium.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)