پژوهشگران دانشگاه ایالتی اکلاهما ایالات متحده امریکا در پژوهشی مروری و فراتحلیلی به بررسی تاثیرات پریشانی والدین و کیفیت زندگی فرزندان در سرطان اطفال پرداختند.
روش:
در این پژوهش فراتحلیلی، با استفاده از نرمافزار EndNote از موتورهای جستجوی EBSCO، PsychINFO، MedLine، Academic Search Premiere، و Health Source: Nursing/Academic Edition تعداد ۱۸۵۷۶ مقاله تا تاریخ ۷ جولای ۲۰۱۸ مرتبط با پژوهش یافت شدند. ۲ داور به بررسی ضوابط ورود به پژوهش پرداختند که در نهایت ۱۴ پژوهش مشمول ملاکهای این فراتحلیل شناخته شدند. تعداد ۱۶۴۶ دارای فرزند مبتلا به سرطان در این پژوهشها بودند.
نتایج:
- در بررسی تاثیر دیسترس والدین بر کیفیت زندگی فرزندان دارای سرطان، یک رابطه با شدت متوسط بین انطباق روانی-اجتماعی والدین و کیفیت زندگی گودکان مبتلا مشخص شد.
- در بررسی تاثیر دیسترس والدین بر کیفیت زندگی فرزندان دارای سرطان، بین انطباق روانی-اجتماعی والدین و کیفیت زندگی اجتماعی/هیجانی والدین رابطه متوسطی برقرار است.
- رابطه بین پریشانی والدین و کیفیت زندگی فرزندان دارای سرطان، نسبت به سایر شاخصهای انطباقی روانی-اجتماعی این فرزندان ضعیفتر است.
راهبردهای کارکردی:
- سطح پریشانی والدین و کیفیت زندگی فرزندان در سرطان اطفال نقش مهم و پررنگی در میزان انطباق فرزندان آنها با سرطان دارد.
- کیفیت زندگی شاخصی ذهنی و فردی به معنای میزان رضایت فرد از وضعیت زندگی خود است؛ بنابراین، در سطح سازگاری افراد بویژه کودکان در معرض بیماریهای جدی (همچون سرطان) نقشی مهم بر عهده دارد.
- برای افزایش انطباق کودکان دارای سرطان با وضعیت پزشکی خود و کاهش پریشانی والدین، آموزش مهارتهای فرزندپروری و مهارتهای مدیریت استرس و مدیریت هیجان (از مجموعه مهارتدهگانه زندگی) کمک شایانی به والدین و فرزندان آنها مینمایند.
The Relationship Between Parent Distress and Child Quality of Life in Pediatric Cancer: A Meta-Analysis
Abstract
Problem
Pediatric cancer places both parents and children at risk for psychosocial difficulties, including a specific risk for diminished quality of life. Previous research has identified relationships between parent and child psychosocial adjustment outcomes (e.g., depression, anxiety), yet the relationships between parent adjustment and child quality of life have yet to be comprehensively evaluated via meta-analysis.
Eligibility criteria
A systematic review and meta-analysis were conducted using EBSCO, with PsychINFO, MEDLINE, Academic Search Premiere, and Health Source: Nursing/Academic Edition.
Sample
Fourteen studies met inclusion criteria.
Results
Fourteen correlations from 1646 parents of children with cancer were evaluated, resulting in a medium-magnitude correlation between parent psychosocial adjustment and child quality of life (r = ۰٫۲۳, p < .۰۰۱). Additional analyses evaluating the relationship between parent psychosocial adjustment and child social/emotional quality of life resulted in a medium-magnitude correlation (r = ۰٫۲۴, p < .۰۰۱).
Conclusions
A significant relationship exists between parent psychosocial adjustment and child quality of life. However, this relationship appears slightly less strong than those found in meta-analyses evaluating other child psychosocial adjustment outcomes.
Implications
Parent distress is an important factor to evaluate in the context of pediatric cancer, as it appears to have implications for child quality of life, in addition to other child psychosocial adjustment outcomes.
Keywords
Pediatric cancer, Quality of life, Distress, Adjustment, Parents.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر (further reading)
including a specific risk for diminished quality of life. Previous research has identified
relationships between parent and child psychosocial adjustment outcomes (e.g., depression,
anxiety), yet the relationshi…