پژوهشگران دانشگاه پادووا، و دانشگاه اوربینو ایتالیا در پژوهشی مشترک به بررسی تاثیر خواب میان روز و بیداری بر حافظه و یادآوری پرداختند.

 

روش:

در این پژوهش آزمایشی، ۳۸ دانشجوی داوطلب شرکت نمودند. ابزارهای پژوهش شامل سیاه افسردگی بک (BDI-II)، پرسشنامه اضطراب حالت-صفت (STAXI-Y2)، شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI)، پرسشنامه صبحگاهی-غروبگاهی (rMEQ)، مقیاس سامن-پرلی (SAMN)، مقیاس خواب‌آلودگی استنفورد، و STAI-Y1 بودند.

مداخله آزمایشی شامل اجرای تکلیف شباهت یادیارها (MST) بود. همچنین الگوهای خواب شرکت کنندگان توسط ساعت‌های اکتیگراف ۳ روز پیش از اجرای آزمون مورد بررسی قرار گرفت. افزون بر این، خواب‌نگاری (پلی سامنوگراف) شرکت کنندگان با استفاده از QEEG با ۲۴ کانال فعال ثبت شد.

نتایج:

  1. خواب میان‌روز ۹۰ دقیقه‌ای بعد از تمرین و یادگیری، تاثیری بر یادآوری و بازشناسی در ساعت ۳ بعد از ظهر ندارد.
  2. انجام بازی‌های ویدئویی در سال‌های اخیر منجر به تغییر توان یادگیری و بازشناسی الگوهای تصویری آزمون‌های عصب ‌روانشناختی در افراد شده است.
  3. خواب میان روز برای تقویت حافظه تاثیر به مراتب کمتری از خواب شبانه دارد.
  4. تکرار الگوهای یادگیری برای ثبت آموخته‌ها در حافظه در خواب شبانه بسیار بیشتر از خواب میان روز رخ می‌دهد
  5. در فواصل زمانی کوتاه (کمتر از ۱۰-۱۲ ساعت) بین یادگیری و یادآوری، خواب میان روز تاثیر خود بر تحکیم حافظه انسان را نشان نمی‌دهد.

راهبردهای کارکردی:

  • خواب میان روز در کنار خواب شبانه نقش بسیار مهمی در تحکیم حافظه بلند مدت دارند؛ تاثیرات کوتاه مدت آنها در فواصل زیر ۱۰-۱۲ ساعت چندان با ابزارهای فعلی مشخص نمی‌شوند.
  • برای کاهش زوال حافظه و پیشگیری از نقایص شناختی ناشی از فراموشی، لازم است افراد بزرگسال طی شبانه روز بین ۸-۱۰ساعت در خواب باشند که از این میزان ۷-۸ ساعت آن خواب شبانه است.
  • میزان خواب میان روز و خواب شبانه برای کودکان و نوجوان بین ۱۰-۱۲ ساعت است.
  • کمبود خواب شبانه و خواب میان روز، می‌تواند تاثیراتی مشابه انواع زوال عقل، دمانس آلزایمر، پیری زودرس، و ابتلا به انواع بیماری‌های و اختلالات جسمانی و روانشناختی شود.
  • رعایت بهداشت خواب به عنوان عامل محافظتی در بزرگسالی و افزایش طول عمر عمل می‌کند.

Comparing the effect of daytime sleep and wakefulness on mnemonic discrimination

Abstract

Sleep is considered the optimal state to consolidate hippocampal-dependent memories. A particular memory process is mnemonic discrimination.

Mnemonic discrimination refers to the ability to differentiate between novel and previously encountered information. Previous studies have found that mnemonic discrimination is impaired by sleep deprivation, whereas nocturnal sleep seems to protect memory representations when compared to a similar period of wakefulness.

In this study we tested whether a daytime nap can facilitate mnemonic discrimination as assessed by the Mnemonic Similarity Task.

Thirty-eight participants performed incidental learning of 256 images of unique everyday items at about 12:00 PM. Fifteen minutes later, in a recognition test, they were presented with 192 images: 64 targets (Old), 64 foils (New) and 64 lures (Similar to targets).

For each image they had to decide whether it was already presented, never presented, or similar to an image presented during the encoding session.

Then participants were split into a Nap group (N=19), who had a 90-min nap opportunity in the lab, and a Wake group (N=19), who stayed in the lab playing a low-arousing game.

At 3:00 PM all participants performed a delayed recognition test, similar to the immediate test but with different images. Similar memory discrimination was observed in both the Nap and Wake group.

The lack of a beneficial effect of sleep could be due to the differences between diurnal and nocturnal sleep and/or the potential role of videogames in facilitating memory discrimination during wakefulness.

 

Keywords

Hippocampus, Memory consolidation, Mnemonic discrimination, Pattern separation, Rest, Sleep

لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر ??(further reading)??