پژوهشگران دانشگاه دل پائول شیکاگو ایالات متحده امریکا در پژوهشی پیمایشی به بررسی میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان های مختلف پرداختند.
روش:
در این پژوهش پیمایشی ۴۱۹ داوطلب در دو مرحله شرکت نمودند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ذاتگرایی (ES)، مقیاس خودآگاهی موقعیتی، مقیاس نیاز به تثبیت، مقیاس ترجیح برای ثبات، پرسشنامه رضایت از زندگی، پرسشنامه معنای زندگی، پرسشنامه شادکامی، پرسشنامه ذاتگرایی در دیگران، و مقیاس فردگردایی و جمعگرایی عمودی و افقی بودند. این پژوهش پیمایشی به صورت آنلاین انجام شد.
نتایج:
- در بررسی میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان، عاملهای موثر پیشبینی رفتار شامل باور نسبت خود بعنوان یک کلیت، باور در مورد منشاء بیولوژیک صفات شخصی، و باور به ارتباط صفات شخصی هستند.
- در بررسی میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان، هرچه فرد ذاتگرایی شخصی بیشتری داشته باشد، رضایت از زندگی، معنای زندگی، شادکامی، تمایل به ثبات، و نیاز شناختی به بسته بودن شناختی وی بیشتر است.
- هرچه فرد میزان ثبات شخصیت بیشتری داشته باشد، ذاتگرایی شخصی او بیشتر و فردگرایی او نیز بالاتر است.
- فردگرایی و جمعگرایی به شکل جداگانه بر بهزیستی روانشناختی افراد در تاثیر گذاشته و پیامدهای متفاوتی در میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان دارند.
- هرچه سطح فردگرایی افراد پایینتر و جمعگرایی آنها بالاتر باشد بهزیستی روانشناختی آنها بهتر توسط ذاتگرایی پیشبینی خواهد شد.
- هرچه ذاتگرایی فرد بیشتر باشد، اعتقاد به میزان ثبات شخصیت افراد دیگر و ذاتگرایی آنان برایش بیشتر است.
راهبردهای کارکردی:
- ذات گرایی شخصی شامل باورهایی در مورد خود حقیقی فرد در ابعاد اطلاعاتی، زیستی، و موجودیتی است که منجر به پیدایش سطح و میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان میشود.
- ذات گرایی شخصی ارتباط مثبتی با رضایت از زندگی، شادکامی، و معنای زندگی، سبکهای شناختی سازمانیافته، و فردگرایی دارد.
- باورها، ارزشها و هنجارهای فرهنگی و خرده فرهنگی در جوامع و اجتماعات عامل اصلی شکل گیری دیدگاههای فرد در مورد ذات گرایی و نیز مشخص کننده میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان هستند.
- آموزش مهارتهای دهگانه زندگی، بویژه خودآگاهی و تفکر تحلیلی و نقادانه، کمک شایانی به افزایش میزان ثبات شخصیت افراد طی زمان خواهند کرد.
Who am I and how often? Variation in self-essentialism beliefs, cognitive style, and well-being
Abstract
Scientific and lay theories about personality as a stable entity reflect how people think about people, including themselves. The idea of immutable core attributes in others has been related to essentialist thinking in social cognition research, and to the belief in a “true self” in research on identity and well-being.
Here items examining individual self-essentialism were used to examine to what extent said beliefs relate to well-being, cognitive styles, and self-construal. Study 1 found a three-factor structure comprised of beliefs about the self as an entity, about the biological origin of self attributes, and about the relevance of self attributes for predicting behavior.
Greater self-essentialism scores were associated with greater life satisfaction, meaning in life, happiness, preference for consistency, and need for cognitive closure in two samples. Study 2 replicated findings for preference for consistency and need for cognitive closure and revealed a relationship between greater self-essentialism and individualism.
Individualism and collectivism separately moderated the well-being outcomes of self-essentialism; self-essentialism predicted greater well-being at low levels of individualism and high levels of collectivism.
Study 2 additionally found a relationship between greater self-essentialism and people-essentialism. Implications for cultural fit and construct understanding are discussed.
Keywords
Self, Psychological essentialism, Self-essentialism, True self, Intra-individual variability, Need for cognitive closure, Well-being, Self-construal